Miechów

Historia Miechowa jest nierozerwalnie związana z zakonem bożogrobców, których w II połowie XII wieku sprowadził z Jerozolimy właściciel dóbr miechowskich książę Jaksa Gryfita. Przez wieki miasto nazywane było Jerozolimą Północy. Po dziś dzień znajduje się tu replika grobu Chrystusa, do którego pielgrzymowali pątnicy z całej Europy. Pobożni mnisi posługujący w sanktuarium wywarli bardzo duży wpływ na rozwój kultury, edukacji, nauki i piśmiennictwa. Tu w XVI wieku działał Maciej Miechowita, jeden z największych uczonych doby renesansu, wieloletni rektor Akademii Krakowskiej i autor pierwszych wydanych drukiem Dziejów Polski. W 1819 r. zakon został jednak rozwiązany, co obniżyło rangę Miechowa.

W okresie rozbiorów Miechów był pilnie strzeżony, gdyż mieściły się w tym mieście koszary rosyjskie, które liczyły kilkuset żołnierzy. Z tego powodu, gdy wybuchło Powstanie, miasto było omijane przez oddziały powstańcze. Do 17 lutego 1863 roku, kiedy to maszerujący w kierunku lasów świętokrzyskich oddział Apolinarego Kurowskiego (naczelnik województwa krakowskiego) przypuścił szturm na miasto. Kierując swoje wojska do Miechowa, Kurowski oparł się na informacji, że stacjonujący tu garnizon został wyprowadzony celem rozbicia obozu w Ojcowie. W przeddzień bitwy koszary zapełniły się jednak świeżym pułkiem kozaków, w dodatku Rosjanie zostali powiadomieni, że powstańcy szykują atak i obsadzili gościniec krakowski oraz Rynek zabarykadowanymi w domach strzelcami. Bitwa trwała krótko, gdyż stłoczeni powstańcy byli łatwym celem i nie mieli możliwości ucieczki. Części żuawów udało się przedostać na cmentarz, gdzie w walce wręcz zadali nawet Moskalom straty, ale to było wszystko na co w tym dniu stać było polskie wojska. Oddział został rozbity, a niedobitki rozproszyły się po okolicy. Srogą zemstę powzięto również na samym Miechowie i jego mieszkańcach. W trakcie Bitwy Miechowskiej miasto i okoliczne wioski puszczono z dymem, ludzi wyciągano z domów, wywożono na Sybir lub zabijano i wrzucano do stojącej na Rynku studni. Topiono w niej również półżywych jeszcze powstańców.

Pamięć o Bitwie Miechowskiej jest tutaj do dziś bardzo żywa. Na cmentarzu, oprócz licznych grobów, znajduje się pomnik, wzniesiony w 1922 r. w miejscu zbiorowej mogiły poległych powstańców. W centrum miasta, w miejscu słynnej studni ustawiono obelisk zwieńczony orłem zrywającym się do lotu, symbolizującym patriotyczne zrywy narodu. Kapliczki i krzyże przydrożne w okolicach Miechowa, min. w miejscowościach Jaksice i Kamieńczyce są również wyrazem pamięci o tamtych wydarzeniach.

Z Olkusza do Miechowa można dojechać drogą 783 przez Wolbrom. Trasę tę pokonują również prywatne busy. Można wybrać również pociąg, w tym przypadku będzie jednak potrzebna przesiadka w miejscowości Tunel.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *